Wstęp do resekcji wierzchołka korzenia
Resekcja wierzchołka korzenia, znana także jako apikotomia, jest zabiegiem chirurgicznym stosowanym w endodoncji, istotnym elemencie zaawansowanego leczenia zachowawczego zębów. Zabieg ten wykonuje się po to, aby usunąć zapalną tkankę z obszaru wierzchołka korzenia zęba, jak również sam wierzchołek, w przypadku gdy poprzednie leczenie kanałowe nie przyniosło oczekiwanych rezultatów lub jest niemożliwe do przeprowadzenia ze względu na specyfikę anatomiczną zęba. Resekcja jest często ostatnią szansą na zachowanie zęba przed jego usunięciem, dlatego też decyzja o przeprowadzeniu tego typu operacji powinna być dobrze przemyślana zarówno przez lekarza dentystę, jak i pacjenta.
Indykacje i przygotowanie do zabiegu
Indykacjami do wykonania resekcji wierzchołka korzenia mogą być chroniczne stany zapalne, ropne, torbiele w okolicy wierzchołka korzenia, które nie ulegają wyleczeniu przy pomocy tradycyjnego leczenia kanałowego. Zabieg ten może być również koniecznością w przypadku zębów z zakrzywionymi kanałami korzeniowymi, niechirurgicznie niemożliwymi do prawidłowego opracowania, oraz gdy występują uszkodzenia mechaniczne w obszarze apikalnym zęba np. złamane narzędzia endodontyczne niepodlegające usunięciu. Przed zabiegiem lekarz wykonuje szczegółowy wywiad medyczny oraz przeprowadza badania obrazowe, najczęściej radiologiczne, aby uzyskać dokładny obraz sytuacji w obszarze planowanej resekcji. Pacjent powinien być również poinformowany o potencjalnych ryzykach i powikłaniach oraz o konieczności przestrzegania zaleceń pooperacyjnych, takich jak ograniczenie aktywności fizycznej, unikanie gorących pokarmów i napojów czy stosowanie antybiotykoterapii, jeżeli jest to wskazane.
Przebieg i pooperacyjne zalecenia
Zabieg resekcji wierzchołka korzenia przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz, wykonując nacięcie w dziąśle, odsłania kość pokrywającą wierzchołek korzenia. Następnie usuwa zainfekowaną oraz zapalną tkankę i dokonuje resekcji samą końcówkę korzenia, co umożliwia usunięcie przewlekłego ogniska zapalnego. W momencie resekcji, leczenie kanałowe jest często doskonalone przez uzupełnienie kanału korzeniowego materiałem uszczelniającym – co odbywa się często przez wierzchołek korzenia. Rana pooperacyjna jest zazwyczaj zamykana szwami, które są usuwane po kilku dniach. Zastosowanie nowoczesnych technik mikrochirurgicznych oraz mikroskopów endodontycznych wpływa pozytywnie na precyzję wykonania zabiegu i zmniejsza ryzyko potencjalnych powikłań. Po zabiegu pacjenci mogą odczuwać ból oraz obrzęk, jednak objawy te zwykle ustępują po kilku dniach. Pacjent powinien również stosować się do zaleceń lekarza dotyczących higieny jamy ustnej oraz przyjmowania przepisanych leków. Regularne kontrole po zabiegu są niezbędne w celu monitorowania procesu gojenia i ewentualnych działań korygujących.
